Tosty francuskie babci to danie na bazie chleba zanurzonego w mieszance mleka, cukru i jajka, a następnie upieczonego.
Pierwotnie tosty francuskie pozwalały na używanie czerstwego chleba, albo w celu uniknięcia utraty jedzenia, albo dlatego, że wyrzucanie chleba, z jego religijnymi konotacjami, było społecznie nieakceptowalne.
Znany jest w wielu regionach Francji. W Charente jest czasami nazywana soupe-rousse ze względu na swój kolor po ugotowaniu. Dolna Bretania znała boued laezh (“pokarm mleczny”), mleko podgrzewane z chlebem. Nazywany na północy chlebem crotté lub chlebem żelaznym, galopin des Hauts de France to francuskie tosty przygotowywane z brioche. Andegawenii nie jest obce francuskie tosty z potrójną sekundą (Combier lub Cointreau). Francuskie tosty normańskie to francuskie tosty flambirowane z normandzką pommeau podawane z konfiturą jabłkową.
We francuskojęzycznej Kanadzie mówimy o tostach francuskich. Towarzyszy mu syrop klonowy. W Stanach Zjednoczonych nazywa się to francuskimi tostami. W Hiszpanii torrija to rodzaj francuskich tostów. W Portugalii tosty francuskie to tradycyjne danie bożonarodzeniowe zwane rabanadas. W Szwajcarii nazywana jest również złotą skórką. W Niemczech nazywa się go armer Ritter (“ubogi rycerz”).
Stopień trudności: łatwy
Czas przygotowania: 10 min
