Za każdym razem, gdy biorę ślub, rezerwuję dla niej to miejsce, jakby ten prosty gest mógł w jakiś sposób ją przywrócić do życia.
Tej nocy, gdy szeptała życzenie w ciszy kuchni, nie miała pojęcia, że odpowiedź czekała na nią przez cały ten czas, zapisana w starej szufladzie.
Po umyciu naczyń natknęłam się na kartkę urodzinową, której nigdy wcześniej nie widziałam. Była od mojej córki, Karen, pełna serdecznych przeprosin, słów miłości i adresu w Kanadzie. Ręce mi drżały, gdy czytałam każdą linijkę. Przecież nie wykreśliła mnie ze swojego życia; ta wiadomość po prostu do mnie nie dotarła. Po raz pierwszy od lat coś ciepłego i żywego poruszyło się w mojej piersi.
Następnego ranka powiedziałam mojemu mężowi, Bradowi, że muszę ją znaleźć.
Ciąg dalszy na następnej stronie:
