Płakałam bez przerwy, ledwo mogłam jasno myśleć, gdy mój ojciec cicho zapukał do drzwi mojej sypialni i wszedł do pokoju, żeby usiąść obok mnie.
Tylko w celach ilustracyjnych
Terapia traumy po zdradzie
Mówił cicho, jakby starannie dobierając każde słowo. „Powinnaś zostać z mężem dla dobra dziecka” – powiedział. „Ja też zdradziłem twoją matkę, kiedy była w ciąży. To po prostu męska fizjologia, to nic nie znaczy”.
Zamarłam. Nigdy nie wyobrażałam sobie, że mój ojciec, człowiek, któremu ufałam najbardziej, powie coś takiego. Szok wywołany jego wyznaniem niemal przyćmił ból po zdradzie męża. Nie wiedziałam, co powiedzieć. Ale gdy początkowe niedowierzanie minęło, zaczęłam myśleć o moim dziecku, o stresie, jaki już odczuwałam, o tym, jak kruche to wszystko było.
W końcu zdecydowałam się zostać. Nie dlatego, że wybaczyłam mężowi – bo nie wybaczyłam. Po prostu nie miałam siły, by jednocześnie radzić sobie z cierpieniem i ciążą. Powiedziałam sobie, że najpierw skupię się na dziecku, a potem podejmę decyzję o reszcie.
